Mijn eerste week op Curaçao

Bon dia! De eerste twee weken op Curaçao zitten er alweer op. Ik zeg al, maar toch voelt dat nog niet helemaal zo. Wat is het namelijk wennen om opeens aan de andere kant van de wereld in een totaal ander klimaat te wonen. Zonder je familie en vrienden om de hoek.

Zondagavond (26/01) zetten we rond half zeven ‘s avonds voet op Curaçaose grond. In Nederland was het al bijna middernacht, maar daar voelde wij niet veel van. De reis duurde namelijk voor mijn gevoel echt geen tien uur en wat waren we benieuwd naar ons onderkomen voor de komende vier maanden. We werden door de rector van Jana’s school opgewacht en zij heeft ons naar ons appartement gebracht. Tijdens de rit naar ‘huis’ keken we onze ogen uit en vonden we alles prachtig. Ook hebben we meteen een stukje sightseeing gedaan, want na nog geen uur op Curaçao konden we de Pontjesbrug al van ons lijstje strepen.
In het donker stond onze huisbaas ons op te wachten en hij leidde ons kort rond door ons appartement. Het rook wel een beetje gek, maar daar zouden we wel aan wennen. Voor ons gevoel was het ondertussen vijf uur ‘s nachts en werd het toch echt wel tijd om te gaan slapen. We verblijven in een best ruim appartement met ieder een eigen slaapkamer. Dat vond we alleen een beetje ongezellig. Dus Jana en Eva hebben midden in de nacht een van de twee bedden uit elkaar gehaald en op de andere kamer erbij gezet. Echter, de bedden slapen voor geen meter. Dat zorgt er dan wel weer voor dat je op tijd je bed uitkomt. Slapen kan namelijk ook gewoon op het strand. ;) Daar hebben we de afgelopen dagen namelijk vooral veel tijd doorgebracht. Heerlijk op, ietwat prijzige, strandbedjes de hele dag van de zon, de zee en de koele wind genieten.

Donderdagochtend (30/1) heb ik kennisgemaakt met mijn stagebegeleidster op het Albert Schweitzer College. Een mooie, fijne school, waar ik sowieso mijn draai ga vinden. En maandag (3/1) was onze mini-vakantie alweer afgelopen en was het tijd voor mijn eerste stagedag. Hoewel ik pas om elf uur hoefde te beginnen, ging de wekker al om kwart voor zes. Ik moest namelijk Jana op school afzetten, want wij hebben samen een auto. Na nog wat doorgenomen te hebben met mijn stagebegeleidster, heb ik een les Nederlands aan een van mijn nieuwe klassen geobserveerd. Het is zo bijzonder dat Nederlands op Curaçao als moedertaal wordt aangeboden, terwijl dit voor veel leerlingen helemaal niet het geval is. Veel leerlingen spreken thuis (bijna) nooit Nederlands en ook buiten school komen ze het steeds minder tegen. Volgens een docente Nederlands op het Albert Schweitzer College wordt het voor kinderen steeds moeilijker om Nederlands te leren op Curaçao. Vroeger waren alle kranten in het Nederlands, hoorde je Nederlandse radio en keek je Nederlandse televisie. Nu wordt dit ook allemaal in het Papiaments aangeboden en heeft Nederlands leren geen ‘nut’ meer.
Ik geef les op een VSBO school. Dit kun je vergelijken met het vmbo in Nederland. Veel leerlingen zijn onzeker over hun niveau voor Nederlands en spreken daarom zo min mogelijk Nederlands. Zonde, want op die manier is het lastig om de taal te leren. Je merkt bijvoorbeeld dat zodra leerlingen hoog in hun emoties zitten, wanneer ze bijvoorbeeld enthousiast zijn of juist boos, ze bijna automatisch overschakelen naar Papiaments. Dat zal nog wel een grote uitdaging voor mij worden!

En nu weer lekker naar het strand! :)
Houdoe!